چنانچه دري هم از جو رو به فضا براي اينها باز مي كرديم و در آن زيگزاگي پيش مي رفتند ــ باز هم مي گفتند: نه! ما در فضا نيستيم يا نه "ما را سحر زده" كرده اندحجر14-15
نكات آيه:
1ــ وقتي انسان رو به فضا مي رود در جو دري ايجاد مي شود. 2ـــ انسان در فضا زيگزاگي پيش مي رود. 3ـــ در فضا انسان احساس غير طبيعي دارد (احساس سحر زده شدگي ميكند).
1ــ وقتي انسان رو به فضا مي رود در جو دري ايجاد مي شود:
وقتي انسان زمين را ترك مي كند طبقه ازون جو سوراخ مي شود و بمثابه باز شدن دَر مي ماند.
2ـــ انـسان در فضا زيگزاگي پيش مي رود:
واژه عروج كه قرآن براي حركت و ادامه حركت در فـضا از آن استفـاده كرده است به معني حركت زيگزاگي است. و اين به اين معني است كه حركت و پـيـش روي در فـضـا در يك رونـد و فـرايند زيگـزاگي صورت مي گيرد. واقعيت هم همين است. در فضا چيزي راست و مستقيم پيش نمي رود بلكه تحت تأثـيـر نيروي جاذبه كج مي شود. حتي مسير نور و امواج نيز تحت تأثير نيروي جاذبه كج مي شوند و زيگزاگي پيش مي روند.
3ـــ در فضا انسان احساس غير طبيعي دارد:
احساس و وضعيتي كه انسان در فضا دارد نسبت به احساس و وضعيتي كه روي زمين دارد با هـم فـرق مي كند. از جمله:
ـــ در فضا انسان سمت بالا و پائين را احساس نمي كند، چون سمت پائـيـن ناشي از كشش نيروي جاذبه زمين است كه در فضا وجود ندارد. و وقتي سمت پائين احساس نشود طبعا سمت بالائي نيز احساس نخواهد شد.
ـــ در فضا انسان نمي تواند روي پاها راه برود چون وزن ندارد. براي جابـجـائـي خـود مي بايست دسـتاويزي را بگيرد و خود را بجلو بكشد و يا با پاي خود چيزي را به عـقـب هـل دهد كه باعث جلو رفـتن وي بشود.
با اين و ضع و احساس در فضا، چنانكه آيه گفـته: "اگر آنها به فضا برده مي شدند" باز هم مي گفـتند: "ما در فضا نيستيم بلكه ما را سحر زده كرده اند"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر